Мелисма |
Услови за музика

Мелисма |

Категории на речник
термини и концепти

Грчки, единица број мелисма – песна, мелодија

1) Мелодиски пасуси или цели мелодии изведени на еден слог од текстот. На М. припаѓаат дек. видови на колоратура, рулади и сл. вок. накит. Во Западна Европа. Во музикологијата, терминот „М“ најчесто се користи во однос на пеењето на монофонична и полифона музика од средниот век по слог од текстот. M. заземаат видно место во византиската култна музика (види византиска музика) и во грегоријанското пеење. Во музиката на народите на Истокот широко се застапени М.: за Нар. и проф. музика на западните земји. Тие се поретки во Европа. Се верува дека нивното продирање во Европа. музичката култура се поврзува со Истокот. влијанија. Спротивно на мелизматикот. пеењето е т.н. слоговно пеење, во кое има само еден звук за секој слог од текстот.

2) Во 16-18 век. терминот „М“. често се користи во музикологијата. литература во согласност со изворното значење на зборот како ознака на музичка композиција напишана на некој поетски текст и наменета за пеење. „Мелизматскиот стил“ (stilus melismaticus) во тоа време се подразбирал како нецелосен вок. украси, но едноставен стил на песна: вклучуваше и продукција. тип на песна, чија изведба беше достапна дури и за неподготвените љубители на музиката.

3) Во домашната музикологија, терминот „М“. вообичаено е да се назначат сите мелодиски украси во вокалната и инструменталната музика, како во стабилна форма (пламен, трил, групапето, мордент) и во слободно-импровизациски (фиортура, премин итн.). Видете Орнаментација.

Референци: 1) Лаш Р., Студии за историјата на развојот на орнаменталната мелопцие, Лпз., 1913; Иделсон АЗ, Паралели меѓу грегоријанските и хебрејско-оненталиските пеења, «ZfMw», 1921-22, година 4; Ficker RV, Primary Klangformen, «JbP», 1929, (Bd) 36; Соllаеr Р., La migration du style mйlismatique oriental vers l'occident, «Journal of the International Folk Music Council», 1964, (v.) 16.

2) Walther JG, Praecepta der Musikalische Composition, Lpz., 1955 (ракопис, 1708), его же, Musikalisches Lexikon, oder Musikalische Bibliothek, Lpz., 1732, Faks., Касел-Базел, 1953; Mattheson J., Der perfecte Kapellmeister…, Hamb., 1739, ново издание, Касел, 1954 година.

ВА Вахромеев

Оставете Одговор